گروه تول (انگلیسی: Tool) یکی از گروه‌های جنبش آلترناتیو متال است. این گروه در سال ۱۹۹۰ توسط آدام جونز (گیتار الکتریک)، مینارد جیمز کینن (آواز)، پال دمور (گیتار بیس) و دنی کَری (درام) در لس‌آنجلس شکل گرفت.

موسیقی آنان خشم‌آگین و قدرتمند است و با فضاهای بی‌نظیری ترکیب شده. ترانه‌های بلند و نامتعارف، اشعار پیچیده، معانی تجریدی آن‌ها و کلیپهای ویدئویی بسیار عجیب، از آنها گروهی خاص در جریان موسیقی ساخته‌است.

مینارد در توضیح پیام‌های آهنگ‌هایشان می‌‌گوید: «ما در آهنگ‌ها به مسائل متفاوتی اشاره می‌‌کنیم، ولی مسئلهٔ اصلی پیرامون این جریان است که من چرا در این جهان زندگی می‌‌کنم؟»

برای شناخت گروه تول لازم است ابتدا رهبر تول یعنی مینارد را بشناسیم. مینارد در یک خانوادهٔ متعصب مسیحی و در شهر آکرون از ایالت اوهایو امریکا متولد شد و چند سالی از جوانی‌اش را در دانشکده وست پوینت آکادمی (یا دانشکده نظامی ارتش آمریکا) گذراند تا سرانجام در ۱۹۸۲ به ارتش آمریکا پیوست. اگر همین مساله برای برانگیختن یک جوان به خشم کافی نباشد، پس باید این را هم اضافه کنید که او در کودکی توسط ناپدری‌اش مورد تجاوز جنسی قرار می‌‌گرفت! که در ترانهٔ «Prison Sex» (زندان سکس) کوشیده‌است تا احساس خود را از آن خاطرات تلخ نشان دهد. وی پس از خروج از ارتش به لس‌آنجلس رفت، جایی که دوست قدیمی‌اش آدام جونز سعی می‌کرد او را به تجربه‌ای جدید از موسیقی بکشاند.

جونز در فیلم‌های سینمایی مسئول جلوه‌های ویژهٔ تصویری و مجسمه‌سازی بود و در شغل خود بسیار موفق. کار بر روی جلوه‌های ویژهٔ فیلمهایی چون: ترمیناتور ۲، غارتگر ۲ و پارک ژوراسیک، ذهنش را بر روی این موضوع متمرکز کرده بود که می‌‌تواند ویدئوهای خوبی بسازد.

تول به یکباره در مسیر شهرت قرار گرفت. در ماه مارس ۱۹۹۲ آلبوم کوچک اما تأثیرگذارِ «اُپیت» (Opiate) را انتشار کرد. آلبومی با ۷ قطعه ترانه که بشدت هرچه تمام‌تر از سیاهی آکنده بود. در آوریل ۱۹۹۳ مسیرشان را با شرکت در تور «رولینز بند» (Rollins Band) سرعت دادند و اولین آلبوم بلند خود را با نام «Undertow» ارائه کردند. سفری به انزوای تاریک روح مینارد؛ و نسبت به «Opiate» بسیار ملودیک‌تر. این آلبوم با ترانه‌هایی بیمار‌گونه مانند «Sober» و «Prison Sex» شروع و پایانی گیج کننده با ترانهٔ >. جلد این آلبوم تصویری از یک قفس میله‌ای ترسناک بود که توسط جونز ساخته شده بود.

سال ۱۹۹۳، گروه در تور «لولاپلوزا» (Lollapalooza) راه خود را پیدا کردند. کنسرت‌های فراوانشان که با هیجان و دینامیک فراوان همراه بود در کارشان تأثیر مثبتی گذاست. اعضای گروه آن‌قدر در این تورها تلاش کردند تا گروه به روند رو به رشد ثابتی دست پیدا کند.

در آگوست همان سال کلیپ ویدئویی «Sober» در ام‌تی‌وی (MTV) به نمایش در آمد، و گروه جوایز بهترین گروه تازه‌وارد و بهترین کلیپ موسیقی را از آن خود کرد. در اواخر آن سال نیز با دو گروه فیش‌بون (Fishbone) و ریج اگینست مشین (Rage against machine) یک تور راه انداختند و جای خود را در میان گروه‌های پرطرفدار متال باز کردند.

اگرچه ۳ سال طول کشید تا تول آلبوم بعدی خود را عرضه کند اما آنها در این زمان بیکار ننشستند و «Undertow» را پلاتینیوم کردند. همچنین دومین کلیپ ویدیویی را بر روی ترانهٔ «Prison Sex» ساختند که بلافاصله در ۱۹۹۵ و این‌بار نیز در MTV جایزهٔ بهترین جلوه‌های بصری را به خود اختصاص داد.

در سال ۱۹۹۵ بیسیست گروه پال دمور از گروه جدا شد و به گروه‌ دیگری پیوست. و نزدیک به سه ماه بعد جاستین چنسلور عضو تشکیل دهندهٔ گروه پیچ (Peach‍) به گروه ملحق شد و در ماه می‌‌ سال ۱۹۹۶ تول با تعویض تهیه کنندهٔ خود از کینگ کریمسون کنار کشید و به استودیوی سیلویا میسی (که اولین پروژه‌های غیر حرفه‌ای‌شان را در گذشته تهیه کرده بود) بازگشتند. آلبوم بعدی آنها «Aenima» در اکتبر ۱۹۹۶ منتشر شد و به سرعت موفقیت تجاری آلبوم قبلی را نیز پشت سر گذاشت و در جدول فروش رتبه دوم را کسب کرد. این آلبوم که عطش هزاران طرفدار گروه را برطرف کرده بود نشان دهندهٔ پیشرفت تول چه در موسیقی و چه در اشعار بود. پس از این آلبوم بود که اعضا گروه تصمیصم گرفتند برای مدتی از یکدیگر جدا شوند و مینارد در همین فرصت به همراه بیلی هاوردل گروهی را به نام اِ پرفکت سیرکل (A Perfect Circle) تأسیس کرد و از آن زمان تا کنون در هر دو گروه عضو است.

تول در سال ۲۰۰۱ آلبوم «Lateralus» را انتشار داد که در آن تک‌آهنگ خیره کنندهٔ «Schism» برندهٔ جایزهٔ گِرَمی برای بهترین آهنگ متال در سال ۲۰۰۲ شد.


No Comment.

Add Your Comment